♥بهارنارنج♥

مسئله این است!

 سایت ها و وب لاگ هایی با نام عشق کره و من عاشق بازیگران کره ای هستم ویا فیلمی که

شبکه سه سیما پخش میشه و البته دو گروهی که در دلنما وجود دارند به نام 

عـــــاشقــآنــــ کــــــرـه ღ وجانگ یونگ هوا - کره ای 

اگر مطلب زیر را بخوانید متوجه خواهید شد که غرب زده اید...

پدیده ی جومونگ (جومونگیسم)

کره جنوبی با مساحت کمتر از 100 هزار کیلومتر مربع یکصد و سومین کشور

جهان از نظرمساحت(26 بار کوچکتر از ایران)و با جمعیتحدود پنجاه ملیونی 108

مین کشور جهان است که به شکل شبهجزیره ای در شرق آسیا دریای زرد قرار دارد .

این کشور در سال 1919 استقلال گرفت و در 1948 بهعضویت سازمان ملل در آمد. 

در درگیری های بلوک شرق و بلوک غرب در شبه جزیره کره ، این کشورقیادت آمریکا

را پذیرفته و بالاخره مدار 37 درجه را به عنوان مرز خود با کره شمالی پذیرفت. نگاه

مرحمتامیز شوروی ها کره ی شمالی را اتمی کرد و توجه آمریکایی ها نیز جنوب

را به صنعت گرایش دادهرچندکره ای ها تا سالهای نه چندان دور کارگران ساده و

نیمه ماهر را صادر می کردند اما امروز ورق برگشته است .

بزرگتر ها به خاطر دارند تا حدود سالهای انقلاب کره ای ها در ایران و عربستان کارگر

بودند و این را کره ای هاهم یا آور شده اند . در حالی که امروز به ایرانیانی که دعوتنامه

ندارند ویزای کره نمی دهند.آیا می دانستیدخدمات کشوری در کره روستا و شهر ندارد

و همه جا مثل سئول تمیز و با خدمات است؟ اصلا آیا می دانید

آنها روز بچه ها هم دارند؟ 125 شبکه ی تلویزیون کابلی دارند؟ 

یک ایرانی ساکن کره در تارنمای خود نوشته است : برای خرید لوازم اتومبیل به یک

فروشگاه رفتم صاحبفروشگاه وقتی متوجه شد من ایرانی ام خوشحال شد و گفت :

"من آرزو می کردم بروم ایران کار کنم ودر کره یک زندگی مرتب تشکیل بدهم آرزو ی

ما کره ای ها این بود که اقتصادمان مثل ایران باشد آیا هنوزهم اینطور است؟

"از حدود 30 سال پیش که آنهامشغول طی راه هزار ساله شدند و یک شبه

به چنانپیشرفت هایی رسیده اند که گمان دارم اگر آنها هم بخواهند مثل ما

خودشان را در مقام آمار با 30 سالپیش مقایسه کنند باور کردنی نیست.

آنها حرفهای بزرگی برای گفتن دارند. 

در جایی خوانده بودم فروشسالانه سامسونگ از نفتایران بیشتر است.

چندی پیش خواندم که کره ای ها رتبه ی اول سرعت اینترنت در جهان را دارند

ونیز کره ا ی ها دومین ملت پرکاردر جهان شناخته شده اند در حالیکه ما در ایران

از نظر سرعت اینترنت رتبه ی 186 جهانی را داریم.اخیرا به جایی رسیده ایم که

جنسهای کره ای اصیل همبه ما افتخار نمی دهند . چند مدتی هم هست که بازار

ما به روی فیلمهای کره ای باز شده و هر چند گاهیفرصتی ایجاد می شود

تا فرصت عرضه ی افتخارات میهنی را در رسانه ها به بیگانه سپرده ایم و

فرصتشناخت رستم و آرش را به جومونگ و یانگوم بدهیم.

موج کره ای تهاجم غیر مستقیم امروزه کار را به جایی رسانده که می خوانیم ((جوانی

به عشقسوسانو خودکشی می کند و یا کسی برای تغییر نام خود به جومونگ به

ثبت احوال می رود و دیگری نام جومونگرا برای پسرش انتخاب می کند.)) کاشکی

کار به اینجا ختم می شد حتما شنیده اید وقتی جومونگ را شرکت #ال #جی به ایران

آورد تا از محبوبیتش برای تبلیغ کالای خود بهره ببرد در فرودگاه چنان استقبالی از

او شدکه می گفتند ترسیده بود! او تا چند روز در صدر اخبار غیر رسمی بود .

به چشم خویش دیدم دختری در مراسمگلدیران به او مهره ی چشم زخم و نامه ی

آنچنانی داد که مجری از خواندن آن شرم کرد. مجری تیز هوش و حاضرجواب گلدیران

با دقت و حمیت قابل ملاحظه ای به حاضران فهماند که این بیگانه است و احترم ایرانی

بر شما واجبتر از انیران است اما چنان برای او سر و دست می شکستند که این بنده

از نگارش ان شرمگینم. سان ایل گوگ 37 ساله که موقر و محجوب هم بود از دیدن این

همه توجه شگفت زده که نه بلکه تا حدودیجوگیر شده بود.خودش می گفت باور نمی

کردم این همه طرفدار داشته باشم انگار او هم گمان داشت

کهما بی قهرمان و بی پهلوانیم. توجه زیاد به او ناشی از خلاء توجه به ادبیات رزمی

و حماسه ای ایرانتوسط دستگاه های مسئول است. سان ایل گوگ خیلی هم عادی بود

می گفت صحنه های جنگی را بدل کاربازی کرده و دستان خیلی نرم او حکایت داشت که

فقط ادای رزمندگان قدیم را در آورده. اندامش هم چنان بودکه معلوم بود هیبت جومونگ

اصلی را به لباس و هنر آفریده بودند. حکایت اینجاست که چه کرده ایم که اینچنینمردم

ما تشنه و خالی از هویت ملی شده اند ؟ 

جومونگ می گفت این سریال را کمتر از یک سال و نیم بازی کرده اند !  

اهل فن می گویند داستان فیلم قشنگ است که چنین شده وگرنه کره ای ها از نظر کمک

به همنوعدر مقام آخر جهانی هستند.زیرکان بازار معرفت می گویند دستان پنهانی در پس

این سریالهاست .

نیک آگاهیم که کره خلف آمریکاست و هم اکنون بیش از سی هزار سرباز آمریکایی در کره

پایگاه دارندآیا این دستان امریکا نیست که هویت ما را می گیرد؟اگر این فیلمها را از غرب هم

بود به این راحتی ازسیمای ما پخش می شد؟ اصلا چرا چین و کره اینقدر در ایران بازار دارند

و خیلی چیز های دیگر...

سلطان محمود می گفت اندر سپاه من هزار رستم است . او فردوسی را خوب و شایسته

نپذیرفت اما امروزآیا کسی نیست بگوید اندر ایران هزار پهلوان است که صد چون جومونگ هم

به گردآن ها نمی رسند؟ از پهلوانان شاهنامه ای که حقیقتا در مورد آنان کوتاهی می کنند

بگذریم آیا آنهاییکه در راه وطن و ایمان خود جان دادند (در8سال دفاع مقدس) قهرمان نیستند

یا در معرفی آنها مشکلات داریم ؟همان رستم و اسفندیار را در قصه ی چهل سرباز به خاطر

بیاورید به راستی با پیشینه ی خود چه می کنیم؟

نظرات شما عزیزان:

مهدی

ساعت23:17---1 فروردين 1394

سلام...
مطلب جالبی گذاشتید.استفاده کردیم.
ممنون
پاسخ:سلام ممنونم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: